Nice to know Iceland

No cash – Creditcard werkt er overal. Ook voor openbaar toilet, parkeerticket, tanken,… eigenlijk voor alles.

Informeer vooraf of er kookfaciliteiten / kookpotten, bestek aanwezig is waar je logeert.

Boek op tijd je logies op sommige plaatsen zijn de betaalbare plaatsen snel volgeboekt.

Wij contacteerden alle kandidaat logies, met vraag naar korting laagseizoen. Toch wezen ze ons bijna altijd door naar http://www.booking.com.

Je kunt ook wat besparen als je sleeping bag accommodation boekt. Wel eigen slaapzak meebrengen.

Heel veel highlights zijn gratis.

Wij huurden onze auto bij Blue Car Rental – https://bit.ly/2Hybetg – , deze maatschappij ligt op 300 m van de luchthaven. Er is een gratis shuttlebus voorzien net buiten de aankomsthal.

 

 

 

 

 

(N)Iceland

Vandaag was alweer onze laatste dag van deze trip. Deze morgen deden we er nog een watervalletje bovenop nl. de Oxaráfoss en bezochten we de site van Pingvellir. Vonden wij eerlijk gezegd niet veel zaaks. De ‘Golden Triangle’ is goed voor een vlugge kennismaking met IJsland. Je ziet er relatief veel in weinig tijd. Voor ons echter primeert de schoonheid van het noorden, de magnifieke landschappen, het ongerepte en vooral in deze tijd van het jaar veel minder toeristen aan die kant. ’s Namiddags gingen we even Reykjavik bekijken. Buiten een grote winkelstraat en een groot cultureel centrum Harpa genaamd, is er niet veel meer dat onze aandacht trekt. De miezerige regen zat er ook wel voor iets tussen. De fish & chips die we toch eens moesten uitproberen vielen in de smaak. Morgenochtend vertrekken we reeds om 06:15u. Dus dat wordt heel vroeg dag. We logeren heel comfortabel in het Bank Hotel naast de luchthaven, letterlijk een voormalig bankkantoor die werd omgebouwd. Hier komen alle restjes etenswaren terecht die de mensen niet wensen of mogen meenemen op het vliegtuig. Keuze genoeg in de keuken. Wij gingen vooraleer in te checken wel nog eens langs in de Bonus supermarkt. We zullen er nog een paar rustige uurtjes van maken en nog wat (dag)dromen van dit (N)Iceland.

Vik – Uthlid

Vandaag hadden we tijd zat om ons ding te doen. We doen immers de ‘Golden Triangle’ tot Geysir en overnachten in een huisje in Uthlid. In Geysir, vandaar de naam, bezochten we de site met warmwaterbronnen en een spuitende geiser. Om de 10′ doet hij eens zijn ding… Wel mooi allemaal maar dit is massatoerisme met de grote M. Het gelijknamig hotel ernaast en de parking met de vele bussen staaft dit helemaal. In de namiddag gingen we nog even langs bij de thermale baden van Fontana in Laugarvatn. Heel vet! Er zijn diverse baden in openlucht met telkens andere temperaturen maar allen lekker warm. Daarnaast heb je ook nog een Turks stoombad en sauna. Als ‘cooling down’ heb je een groot meer erlangs met ijskoud water. De voorziening is helemaal geothermaal geregeld zoals het hoort. Leuke afsluiter al zeg ik het zelf. Onze fles sterke drank die we in de luchthaven kochten (voor het apero), is inmiddels verleden tijd. Daarom kochten we ‘en passant’ nog een biertje (halve liter gelukkig). Deze staat nu in de koeling. Nu zijn we nog wat aan het ‘chillen’. Yeah bro’s!

Skaftafell – Vik

Op dit traject stopten we hier en daar nog voor wat watervallen, de ene al indrukwekkender dan de andere maar ze hebben allemaal wel iets… vooral veel water. Ze luisteren naar de namen Skogafoss en Seljalandsfoss. We gingen ook nog eens langs het strand in Reynesfjara. Hier geen strand zoals wij ze kennen maar een gitzwarte bedoening, gereputeerd voor zijn ‘sneaker waves’. Deze golven komen plots uit het niets en zijn huizenhoog. Er wordt daarom geadviseerd om nooit met de rug naar de zee gekeerd te lopen. Velen zijn daardoor al verdronken omdat ze ineens meegesleurd worden door een overweldigende stroming en een enorme golfhoogte. Daarbij is het ijskoude water nefast voor de feestvreugde… Even voor Vik zagen we  plots een parkeerplaats opduiken met nogal wat auto’s gestald. Het pad even verder leidt namelijk naar een gecrasht vliegtuig uit WOII. Even verder was dan 40′ stappen met een goede tred welteverstaan. We namen er wat foto’s en ik ergerde me dood aan een Amerikaan die dacht dat hij IJsland privé had afgehuurd en het nodig achtte er tientallen pics te nemen. Temeer omdat er na elke foto werd gekeken naar het resultaat. De andere omstaanders kregen het ook op hun zenuwen. Kelly ging even ‘in beeld’ staan en afgelopen die handel, klaar! We overnachtten terug in een houten chalet(je) op de campsite Arhus Café. Het huisje was basic maar o.k. Daarentegen lag er quasi zo goed als geen materiaal in de gemeenschappelijke keuken. Daarom mensen, neem altijd wat noodbestek mee en een goed kampeermes. Hier en daar in IJsland kan je het van pas komen.

De gletsjerroute…

We vertrokken in Djúpivogur richting Höfn. In Hafnarbudin hielden we even halt om een fishburger te nuttigen. Wat doe je anders als je in een klein vissershaventje komt? Vanaf dan gaat het steeds meer langs de kust. De eerste keer we een gletsjer spotten, moesten we er naartoe. Echter werd onze 4×4 echt op de proef gesteld. Om de Hoffellsjökull te bereiken moet je 4,5km door de gravel, de laatste halve kilometer houdt de weg op en bezie je het maar. Ik volgde daar waar ik dacht nog iets of wat van een spoor te merken. Het weer sloeg echter om en we kregen voor het eerst wat miezerig weer erbij. Onderweg naar onze nieuwe overnachting deden we nog wat uitlopers van de enorme Vatnajökull, een gletsergebied de grootte van Corsica. Je kan ze niet allemaal doen maar wij pikten er de Fjallsárlon en de Jökulsárlón uit. Heel impressionant allemaal maar met een streepje zon eroverheen zou het decor helemaal top wezen. We gingen ook nog even het Diamond Beach op om het smeltwater met de ijsmassa te aanschouwen die terug de zee inloopt. Heel leuke dingen voor de mensen en zeer makkelijk te vinden langsheen de route nr.1. Nu logeren we in Svinafell Campground in Skaftafell, eveneens langs diezelfde “1”. We aten gemarineerde ribbetjes uit de oven met gebakken patatjes en groentjes. Hier moet je altijd wat proviand bijhebben voor een paar dagen want je loopt hier niet zomaar de hoek om, wat boodschapjes doen… De volgende gelegenheid om wat aankopen te doen is na 65km. Morgen gezond weer op! 

Egilsstadir – Djúpivogur

Op deze etappe reden we eerst nog een 80-tal km oostwaarts op zoek naar de ‘puffins’. In het dorpje Bakkagerdi aangekomen bleek dat ze niet van de partij waren. De vogels waren letterlijk gaan vliegen. Volgens een bewoonster kwamen ze rond valavond terug. Zoveel tijd konden wij in ons programma niet vrijmaken. Het was immers nog maar rond de klok van elven. Dan maar heel het eind terug gereden. Net voor Egilsstadir vonden we nog een waterval om even tussendoor te bezichtigen, de Fardagafoss. Het klimmetje was alweer niet voor broekventen. Slenteren staat niet in ons woordenboek. Het paadje zoeken viel niet mee vanwege helemaal ondergesneeuwd. Bovengekomen lag de site dan nog half in de schaduw en er stond wat teveel koude wind naar onze zin, om nog langer te wachten op een prima zonnestand. In het stadje deden we nog wat inkopen in de Netto, samen met Bonus de meest voorkomende supermarkten in IJsland. Op weg naar onze volgende bivak volgden we het grootste meer van dit land Lagerfljót, richting zuiden. Op het einde aangekomen steek je de brug over en kan je opnieuw beginnen met een volgende klim, nl. de Hengifoss. Deze trot brengt je na 2,5km tot aan de voet van deze waterval. Wij vonden het geheel niet overweldigend maar de omgeving met het meer heeft wel wat. Immers, naar IJsland kom je niet voor een spelletje kaart maar om zoveel mogelijk hotspots te bezoeken, althans wij toch. Des avonds sliepen we in een houten barrel. In een apart woongedeelte stond de keuken en het sanitair. De nacht verliep weeral rustig en net zoals bij de vorige, geen aurora gezien vanwege te moe of te bewolkt. Wie zal het zeggen…?

Van Myvatn naar Egilsstadir

Vandaag bezochten we nog wat idyllisch berglandschap met kraters, minerale bronnen en lava erupties. Gelukkig konden we genieten van prachtig weer. Bij het bergafwaarts rijden richting Egilsstadir begon de bewolking op te zetten. De sneeuw stoof ook hier en daar over de weg en af en toe is het oppassen geblazen voor ijsvorming. Inmiddels zijn we reeds vroeg op lokatie in onze guesthouse Setberg. De vrouw des huizes is er even niet maar we konden toch al binnen. Gisteravond werden we door haar reeds verwittigd, super. Om een vroeg hongertje te stillen maakten we wat hotdogs met gebakken uitjes, ketchup & mosterd, the real stuff. Deze avond eten we fishburgers. Als je wat inkopen doet in de supermarkt, blijft het nog duur maar wel betaalbaar in vergelijking met uit eten gaan. Nu zijn we aan het aperitieven, spelletjes spelen en ja zelfs studeren. Voor elk wat wils… Morgen hebben we een korte rit tot de volgende halte, dus veel tijd om de omgeving te doorkruisen. Nu letterlijk wat batterijen opladen.

Route: steeds de 1 blijven volgen. Vergeet niet te tanken voor deze rit. Je moet de bergen over in een heel desolaat, dus onbewoond landschap. Een dertigtal km voor Egilsstadir heb je wel een kleine zelfbedienningspomp. Overal in IJsland kan je betalen met MasterCard of VISA. Wij verblijven in Setberg – 701 Egilsstadir. Het bordje staat langs de weg. Rijdt tot helemaal boven aan de boerderij, daar zijn ook de logies. 

Godafoss waterval & logeren bij de veehouder

Gisteren, zondag nog wat boodschappen gedaan in Akureyri, de grootste stad (dorp) in het noorden. We hebben ons bevoorraadt want supermarkten onderweg zijn heel schaars te vinden. We reden opnieuw door prachtige sneeuwlandschappen. De verwondering blijft groot. Dit is niet zomaar eventjes Oostenrijk of Zwitserland. Dit is IJsland met al zijn superlatieven. We stopten regelmatig aan een viewpoint om ondertussen ook een koffie / theebreak in te lassen.  Hier logeren we in een houten chaletje op een boerderij. Mathis en mezelf gingen eens kijken hoe de koeien gemolken worden. Het was eerst even wennen aan de penetrante geur maar nadien was het wel te harden. Nog geen aurora borealis gespot want we zijn s’nachts te moe om de wacht te houden. Misschien lukt het ons nog wel. Straks gaan we pannenkoekjes bakken om onderweg mee te nemen. De (hoofd)weg trouwens ligt er prima bij en we houden ons aan de 90 km/h. Immers ‘there’s no rush’. Op naar het oosten voor meer van dattem.

Op de 1-weg kom je ook turfhuisjes tegen. Sommige kan je ook bezoeken. Wat je zeker niet mag overslaan is de Godafoss waterval, heel impressionant… Ons verblijf op de boerderij situeert zich Op een zijweg 845 – Miõhvammur – 641 Aõaldalur 

 

 

 

 

Van een krater, een waterval & pech onderweg…

Na het ontbijt reden we een vijftigtal kilometer toen we een cockpit alarm kregen in onze huurwagen. Gelukkig hadden we al wat van de omgeving kunnen genieten. Nu staan we op wacht op een parking aan een tankstation, in the middle of nowhere in Stadur aan het tankstation N1. Maar een ongeluk komt nooit alleen. We hoeven deze dag geen huur te betalen en we krijgen een 4×4 Dacia Duster ter vervanging. Gelukkig is de zon van de partij en staat er bijna geen wind. We moeten straks nog anderhalf uur rijden naar onze volgende bestemming. Hopelijk kunnen we onderweg nog iets leuks meepikken. Over naar de studio… Laat ons zeggen, na een uitgebreide pitstop konden we verder met onze upgrade bolide. We stopten nog een paar keer onderweg alvorens in te checken in guesthouse  Bakkaflöt in Varmahlid. Mathis en ik namen nog een warmwaterbadje in open lucht, zoals in IJsland gebruikelijk is. Superzalig… Nadien aperotijd en zelf de kost bereid, gebakken patatjes, geroofde wortel met ui en gemarineerd lamsfilet op de bbq. Nu nog wat sociaal mediaan doen en daarna tukken (voor de Oostfluuten en de Nederlanders … slapen). Wat hebben we tot nu toe van IJsland geleerd? Prachtige landschappen en vooral weinig volk in de winter, zalig. Vandaag was ook een dag met veel zon en weinig wind, houden zo.

Onderweg bezochten we de Grabrok-krater en de Glanni waterval. Allemaal gratis in de winter. Deze hotspots situeren zich langsheen de ‘mainroad’ 1. Parkeer nooit langs de weg maar altijd op een voorziene parkeerplaats, er zijn er voldoende.

Fossatún, Trollenpad

Deze morgen met de trein vertrokken richting Zaventem. We hadden ruim de tijd want onze vlucht had een uurtje vertraging. Het was de eerste keer dat we met WOW AIR vlogen. Niets op aan te merken. Wel hadden we wat turbulentie onderweg maar dat heb je nu eenmaal niet zelf in de hand. In Keflavik aangekomen deden we eerst wat proviand op en gooiden we de huurwagen vol. Wat opvalt zijn de hoge prijzen voor… alles. Maar als we vooral zelf kokkerellen dan komt het wel goed. We reden ongeveer anderhalf uur voor 130km van de luchthaven naar Fossatún. Maximum 90 op de “1”, de snelweg ofte, de enige ringweg rond IJsland. De andere snelheden zijn 50, 60, 70 & 80 km/h en de vele camera’s onderweg helpen u eraan te herinneren. We slapen in een ‘camping pod’, een ‘barrel’ voor 2 personen, lekker warm met een elektrisch vuurtje. Deze avond aten we zelfgemaakte burgers met gebakken uitjes, wortel en sla en dat alles tussen een zacht broodje. Meer moet dat niet zijn. We maakten ook nog een wandelingetje langs het Trollenpad. Er stroomt hier ook nog een rivier met wat watervalletjes. Morgenochtend nemen we wat foto’s met hopelijk een betere belichting. Na het avondeten begon het hier te sneeuwen, vandaar. Morgen doen we verder met ons rondje IJsland.

Route: neem vanuit Keflavik AirPort de weg naar Reykjavik. Vervolgens ga je op de “1” (enige hoofdweg die IJsland volledig omcirkelt) richting Bogarnes – 74km. Houdt u overal aan de snelheid want er staan meer camera’s dan je denkt. Vooral in tunnels komt men er meerdere tegen. Van Bogarnes rij je verder richting Bifröst en sla rechtsaf naar de weg nr. 50 vóór de Bogarnesbrug. Nog 18km te gaan tot Fossatún. De site is goed aangeduid vanaf de weg.

Camping Pods