Bali tips

Hierbij de link naar onze verblijven gedurende deze Bali-reis. Dit is alleen een opsomming van wat wij zelf een aanrader noemen, niet dat de rest daarom überhaupt als slecht wordt gecatalogeerd. Heb je vragen, schroom U dan niet ze te stellen. Echter voor online enquêtes passen wij liever.
Ubud: Pajar House

Munduk: Dua Bintang

Bondalem: Villa Selina

Pemuteran: Global Royal Cottage

Lembongan: Buket Taman
De plekjes waar wij heerlijk gegeten hebben en met stip genoteerd zijn:

“Who’s Who” (Belgisch) in Ubud

“Classic Warung” in Munduk

“The Villa’s” 12km van Bondalem

“Tirta Sari” en de pizzeria in Pemuteran

“Lemon Grass” & “Two Towers” op het eiland Lembongan

“Lilla Warung” in Sanur

Enkele praktische tips:

Voor alle verplaatsingen terplaatse maakten wij gebruik van scooters à 4€/dag.

Benzine kost ongeveer 10.000 IDR per liter (0,68€).

WiFi is praktisch overal beschikbaar maar soms wispelturig of zwak, goed voor een check van de mail. Bloggen was niet altijd evident.

Neem alvast muggenspray mee want s’avonds zijn ze daar gezet.

De attracties waar men de toeristen met busladingen vol dropt zijn ofwel te druk bezocht ofwel te duur in vergelijking met het aanbod of gewoon een ‘tourist trap’.

Wij kamden alle bezienswaardigheden uit met onze brommertjes, heel makkelijk en niet afhankelijk van rij- of rusttijden van de organisatie. Het links rijden heb je heel vlug onder de knie. Het verkeer kan er soms druk lijken door smalle straatjes. We hebben ons altijd veilig gevoeld, zelfs met z’n drietjes op de scooter (ook in het donker).

Betaal zoveel mogelijk met creditcard, dit is goedkoper dan afhalen aan de ATM. Op het eiland Lembongan is er maar één automaat, die vaak ‘out of order’ is. Dus daar zeker genoeg cash meenemen. Voor de snorkelaars is Pemuteran zeker een ‘must do’. Duikstekken zijn er dan weer te over rond Lembongan.
Wij hebben hier een heel vriendelijk volk ontmoet die uiterst behulpzaam was wanneer je hen iets vroeg, Bali met stip op nummer 1 in Azië. Wij hebben andere minder leuke ervaringen (ook India met stip!).

Vanwege mijn oud model iPad of de schitterende WiFi ben ik genoodzaakt om thuis de links te posten. Eerst nog een paar ‘goeie’ drinken op de twee vluchtjes Etihad. Tot zo.

Back to Bali

25 juli,

 

Vandaag sluiten we af op Nusa Lembongan en gaan we per speedboot terug naar Bali, meerbepaald naar Sanur. Tijd dus om er nog wat te slenteren en souvenirs te kopen. Gisteren hebben we ook nog een Mexicaantje gedaan, gezellig restaurantje op het strand. De sangria & nacho’s waren een welkome afwisseling voor de vele mie gorengs, e.a. We passeerden ook nog eens langs Devils Tears om er de hoge golven te trotseren. Dit pittoresk stukje strand mag en kan je zeker niet missen bij een bezoek aan dit eiland… een must do eigenlijk. s’Avonds gingen we nogmaals uit eten in The Lemon Tree. De zaak is nog maar een jaartje open maar zat hier elke avond bomvol. Goede waar behoeft gaan prijs. Net dat ietsje meer doet het! Superlekkere keuken in een gezellig kader. Mathis is intussen weer begonnen aan zijn ochtendsessie viool. Dan is hij er vanaf voor de rest van de dag. Overal waar we langskwamen waren de mensen enthousiast over zijn spel, vooral de uitbaters dan. Nog een tip voor wie Lembogan aandoet. Neem vooral genoeg cash mee want die ene ATM deed het gans de week niet. Slechts enkelingen beschikken hier over een betaalterminal, vandaar. Voor de echte reizigers ‘pur sang’ onder jullie, geef ik als laatste artikel onze aanraders en tips (gedurende deze reis) mee.
Ik begin alvast de info te garen, niet altijd evident met een wispelturig internet.

Beaching, Devils Tears, Seaweed plantations

23 juli,

Recco in Lembogan

 22 juli,

Gisteren onze eerste dag met de scooters hier op het eiland. In twee uren heb je het helemaal rond gecrost. In het mangrove gedeelte deden we een halfuurtje met de boot, het is ook het Amazonewoud niet. Het stadje oogt piepklein en is ook hier volledig afhankelijk van het toerisme. Lembogan telt zo’n 5000 inwoners, een 2000-tal toeristen waarvan de helft dagjestrippers zijn. Langs de kustlijn heb je hier en daar een paar stroken zandstrand maar ook gevaarlijke kliffen. Sowieso is het zwemmen hier geen sinecure vanwege de grote golven en de sterke stroming. We hielden even halt bij Dream beach, een feeërieke site waar je de mooiste plaatjes kan schieten. We reden ook nog over een hangbrug die het naburige eiland Ceningan met Lembogan verbindt. Het moet gezegd, niet makkelijk al wiebelend over houten plankjes rijden. Het best was om een constante snelheid aan te houden en niet naar beneden te kijken. Ook moesten we wat afstand tussen elkaar houden, waarschijnlijk voor het gewicht en het slingeren te beperken. Toch een leuke ervaring. We gingen eten bij ‘Warung Putu’, de N°1 in de lokale horeca toplist maar een Michelinster zal hij nooit halen. Wat mij betreft maakt’ het allemaal niet veel uit waar je gaat tafelen. Na een paar dagen rondtoeren heb je de spijskaart wel gehad. Gelukkig heb je met dit warme weer niet al teveel honger en zijn de eerder kleine porties ruim voldoende. Hier op onze heuveltop heerst de kalmte, geen geraas van claxonnerende scooters. De enige afwijking van de geluidsnorm door ons toegestaan is de dagelijkse viool oefenstond van Mathis. Straks nog wat ‘dolce far niente’ om de dag door te komen alhoewel dit eigenlijk niet aan mij besteed is.

Nusa Lembogan

21 juli,

Transferdag vandaag want we verkassen van Ubud naar het eiland Lembogan. De rit duurde ongeveer een uur. Meer dan 40 à 50 km/h kan je hier op die kleine wegen niet rijden. Heel veel scooters laveren er kriskras tussen de andere Toyota’s, Suzuki’s & Hyundai’s. Op het strand was het nog even wachten op de ‘fast-boat’. Er lagen er genoeg, welke zou nu de onze zijn. In de verte zagen we de enorme branding waarop surfers aan het spelen waren. De speedboten zochten en vonden allen een gat om de oversteek naar Dusa Lembogan te maken. Met 5 x 250 pk onder de kont sneden we als een mes door de hoge deining. Een halfuurtje later kwamen we al aan op het strand van het eiland. Net zoals het instappen, was ook het uitstappen gewoon via een opstapje naast de buitenboordmotoren, vrij uniek moet ik zeggen. Hier logeren we voor de laatste 5 dagen in Bukit Taman Cottage. We hebben een mooi huisje met airco,frigo, fan en de openlucht badkamer zoals overal gebruikelijk hier. Het uitzicht over het stadje en de baai is fenomenaal. Bij helder weer kan je de overkant, Bali zien. Na de twee voorbije regenachtige dagen was het hier intussen weer redelijk warm geworden. We zijn het intussen al wat gewoon want het valt mij pas op als we onder de dertig graadjes duiken. Voor morgen hebben we opnieuw scooters besteld en gaan we letterlijk het eiland afcrossen want de wegen zijn er dan ook naar. Op de kaart van de omgeving ziet het er allemaal weer schitterend uit. Snorkelen, duiken, cliffduiken en andere leuke dingen voor de mensen, het is er allemaal. We gaan ook nog een paar leuke ‘warrongs'(restaurantjes) en bar’tjes opzoeken, daarvoor zijn we immers ook op reis. Want als ik de Twitterberichten van de laatste dagen bekijk, zou ik beter niet meer terugkeren naar Terreuropa.

kopi coffee

18 juli,

Vandaag hadden we af te rekenen met een lagedrukgebied. Tussen de gewone regenbuitjes door kwam er af en toe een ferme ‘drasch’ naar beneden. De zin om een uur naar de voet van de vulkaan te rijden was al vlug over, hoewel we met onze scooters wel een wilde poging ondernomen hebben. In de namiddag begon de buitenactiviteit in sluimermodus te gaan en konden wij toch nog wat rondtoeren. Op één van onze pitstops vonden we een origineel koffiehuis met eigen gebrande koffie. We proefden van de ‘hazelnoot-, vanille- en caramel koffie laté’. Allemaal heel keurig gemaakt en de smaak was top. We besloten ook om de brommertjes nog een dag langer te huren. Morgen zijn we dus weer van de partij met onze Scoopy & Vario (2 types bolides). Lennert & Mathis hadden vanavond zin in Italiaans. Wij gingen fijner tafelen bij Sambal Matah. Elk in zijn resto dus, gelukkig schuinover elkaar gelegen. Moet kunnen. De kids vonden het heel leuk, wij evenzo.

In to the paddy ricefields

SONY DSC

SONY DSC

SONY DSC

SONY DSC

17 juli,

Met onze gehuurde scooters reden we vandaag een rondje rijstvelden. We stalden de brommertjes aan het begin van een landweggetje en deden de rest te voet tot aan het Sari Organic restaurant. Het pad kronkelde tussen de talloze rijstvelden onder een niets ontziende hitte. We zouden het s’avonds wel geweten hebben. Onderweg stellen menig kunstschilders in kleine stalletjes hun werk tentoon en proberen dit natuurlijk aan de man te smeren. Hier en daar zijn de mensen ook nog bezig op het land, sommige vrouwen durfden al eens geld vragen voor een foto. Momenteel is de eerste oogst al binnen en her en der zie je de volgende lading kleine plantjes al ingebed staan. Wij staan er niet bij stil hoe arbeidsintensief de rijstteelt wel is als we een pakje in de supermarkt kopen. In de namiddag reden we nog wat rond op de smalle wegenis in de omgeving van Ubud. Wat eerst begon als een Belgisch regenbuitje ontaarde algauw in een tropische drasch. Na het avondeten in restaurant Kismet dachten we het vandaar tot aan ons hotel droog te houden… We konden evengoed met kledij en al in het zwembad zijn gesprongen. Ahfijn, een douche later zitten we opnieuw droog op het balkon, dit cursiefje te schrijven. Morgen ‘zouden’ we naar een vulkaan rijden. Best eerst even de buienradar bekijken me dunkt.

Als je een beetje wil chillen in Bali, is’t geen probleem…

15 juli,

Lazy day today. The day after “quatorze juillet”. Vermits we hier zes uren voor hebben op België waren we dus al heel vroeg op de hoogte van de aanslag te Nice. Extreem terrorisme doet bij mij vanbinnen telkens extreme woede ontstaan maar dit is niet het medium om het hier te ventileren. Terror – Europe – Terrope, ver van hier maar door de sociale media toch heel dichtbij…einde topic.
Je kon niet blootsvoets rond het zwembad lopen, zo heet was het vandaag. Veel hebben we dus niet uitgespookt, een wandelingetje aan zee niet te na gesproken. Morgen rijden we terug naar Ubud voor 4 overnachtingen. Been there done that maar dat was reeds geboekt en we kunnen niet meer annuleren zonder alles te betalen. Maar dat komt ongetwijfeld goed. Heb als afleiding ook nog het huistempeltje op de gevoelige plaat gezet. Vandaag was het ook BBB-dag, bakken, bruinen, braden… dus volop insmeren was het ordewoord. Meer zat er echt niet in. Met de gezangen van de moskee in de verte gaan we proberen de slaap te vatten. De vele hanen kraaien er ons binnen enkele uren terug… UIT.

Snorkeling in Menjangang

14 juli,

Deze morgen kregen we een toetje bij het ontbijt, een bordje met allerhande zoetigheid en het een al zwaarder dan het andere (foto). Met een minibusje passeerden we eerst via een duikcentrum om wat spullen op te halen. Na ongeveer een kwartiertje rijden kwamen we aan op de vertrekplaats voor het eiland Menjangang. Het wachten was nog even op wat andere toeristen en ons bootje kon vertrekken. De oversteek duurde ongeveer een halfuur. We deden twee snorkelsessies, de eerste meer dan een uur, de tweede iets minder lang. Onder water was het prachtig en zagen we de lokale fauna de revue passeren. Zeesterren, parrot fish, angel fish, napoleon fish, groupers allerhande, barracuda’s, zeeslangen en vooral verscheidene scholen vissen. Het onderwaterlandschap wisselde af van ondiep water naar steile diepe kliffen. De temperatuur van het zeewater was zalig warm. We spotten ook veel verschillende koraalsoorten rondom dit onbewoond eiland. Kortom het was zeer zeker de moeite waard om hier wat rond te dobberen. s’Middags hadden we een lunchpakket mee en voldoende water, een must in deze tropische warmte. Morgen is onze laatste volledige dag hier. Zeg maar van ‘yes’ dat we er van zullen genieten.

Bio rock Pemuteran

13 juli,

Vandaag gingen we voor het eerst snorkelen in Pemuteran. Heel gemakkelijk konden we vanop het strand recht de zee in. Al gauw kwamen we de eerste rifgesteenten tegen en zagen we allerhande visjes opduiken. Hoe verder men zwom hoe groter de exemplaren werden. Ik herken nog veel soorten van de duiken in Koh Tao (Thaïland). Maar om nu vlotjes al die namen te citeren is me wat teveel. Hier in Pemuteran zijn ze ook een Bio Rock Project gestart tot heropleving en instandhouding van het koraalrif en zijn bewoners. Onder water werden diverse netvormen verzonken en erop babykoraal aangebracht. Met behulp van elektrische kabels en dus stroom draagt dit bij tot een gunstige biotoop voor de koralen en het rif op zich.  Je kan ook doneren en dan wordt je naam in ijzerdraad gemaakt en op het kunstrif vastgemaakt.   Jaren nadien zal die naam dan begroeit zijn met de onderwaterflora die zich langzaam hersteld. Na onze snorkeltrips zochten we verfrissing en een drankje op het strand. In de leuke zaken aldaar zijn de prijzen algauw duurder, evident wellicht… Deze middag zochten we dan nog wat verkoeling in het zwembad voor ons huisje. Alhoewel, met lauw water… Gelukkig doet de airco het prima en kunnen we ons binnen even bezinnen. Deze avond opnieuw lekker gegeten in hetzelfde restaurant zoals gisteren waar het ons uitermate bevalt. Morgen doen we een boottocht naar een eiland, nemen we spijs en drank mee en gaan we opnieuw snorkelen op locatie. Ziet er veelbelovend uit… We proberen morgen ook de onderwaterfotografie. Intussen nog een impressie van onze ‘stay’. Morgen worden we weer wakker gekakeld door tientallen hanen, ‘nie normaal’, wakker ben je wel.